سلام
دلم خیلی برای اون روزهایی که وبلاگ مینوشتم تنگ شده
لطفا اگه اومدید سر زدید نظر بدید
دلم خیلی برای اون روزهایی که وبلاگ مینوشتم تنگ شده
لطفا اگه اومدید سر زدید نظر بدید
امیدوارم حال همتون خوب باشه
تصمیم گرفتم بازم اگه وقت شد و فرصت کردم بنویسم
دیگه از زندگی خسته شدم اشتباه غیر قابل جبرانی کردم
ای کاش هیچ وقت به آن جلسه نمیرسیدمو هیچ وقت آن کار را نمیکردم
منتظر نظرتم
پیشا پیش سال نو مبارک امید وارم سال خوبی داشته باشید
این جمله های کلیشه ای که عادتمون شده گفتنش
یادم نمیاد توی زندگیم از اومدن هیچ یک از عیدهای عمرم خوشحال شده باشم
یا خاطره ی خوشی داشته باشم توی هیچ عیدی
یا منتظر هیچ عیدی باشم
و میدونم عید امسال یکی از بدترین عید های زندگیم خواهد بود
چه فرقی داره عید برای کسی که هر روزش بدتر دیروزشه جز این که فقط دردسراش بیشتر میشه
جز اینکه میزان بدبختیاشون محک میزنه و دستش میاد
عید .......
فصل اول :
روزگاری خانه هامان سرد بود🙇
بردن نفت زمستان درد بود🙇
يک چراغ والور و يک گرد سوز🙇
زيرکرسی با لحافی دست دوز🙇
خانواده دور هم بودن همه🙇
در کنار هم می آسودن همه🙇
روی سفره لقمه نانی تازه بود🙇
روی خوش درخانه بی اندازه بود🙇
گر برای مرد زن نامرد بود🙇
صد تفاوت بين زن تا مرد بود🙇
آن قديما عاشقی يادش بخير🙇
عطر و بوی رازقی يادش بخير🙇
عصر پست و تلگراف و نامه بود🙇
روزگار خواندن شه نامه بود🙇
تبلت و لپ تاپ و همراهی نبود🙇
عصر دلتنگی و بی تابی نبود🙇
فصل دوم :
قلبهامان اندک اندک سرد شد🙈
رنگ وروی زندگيمان زرد شد🙈
بينی خيلی کسا باطل شدند🙈
با پروتز بعضيا خوشگل شدند🙈
عصر ساکشن آمد و لاغر شديم🙈
در خيال خود چقد بهتر شديم🙈
ميوه هم گلخانه ای شد عاقبت🙈
آب هم پيمانه ای شد عاقبت🙈
فصل سوم :
عصر نت شد عصر پی ام عصر چت🙏
عصر ايرانسل فراوانی خط 🙏
عصر آدم های بد بی مايه شارژ🙏
عصر تلخ خودفروشی با يه شارژ🙏
عصر مرفين و ترامادول ... دوا🙏
با کراک و شيشه رفتن به فضا🙏
عصر آقايان آرايش شده🙏
عصر خانمهای پالايش شده🙏
وای بر اين عصر تلخ بی کسی 🙏
عصر تلخ استرس ... دلواپسی ...🙏
به کجا چنین شتابان ...😱
مادر مراببخش
روسریم كوچكتر شده است
چادر نه !
مانتویم مناسب است
درست اندازه یك پیراهن شده است
به رنگ لب و گونه ام نخندی هی
به رنگ سال به رنگ مد شده است
به پاهایم پیدا شود خلخال زیبایت ،
برای همین شلوارم كمی كوچك شده است
باید عوض كنم مدل مویم را
كمی شبیه به برج مایل به كج شده است
اصلا چرا مرا به كلاس رقص نبرده ای
حالا نگاه كن كه چقدر بد شده است
من در انتها با كلاس میشوم ببین
خدایا : «چگونه زیستن »را به من بیاموز ،« چگونه مردن» را خود ، خواهم دانست .
خدایا : رحمتی کن تا ایمان ، نام ونان برایم نیاورد ، قوتم بخش تا نانم را؛ وحتی نامم را در خطر ایمانم افکنم.
تا از آنها باشم که پول دنیا می گیرند وبرای دین کار می کنند ؛ نه آنها که پول دین می گیرند وبرای دنیا کارمی کنند .
خداوند به هر پرندهای دانهای میدهد، ولی آن را داخل لانهاش نمیاندازد
اگر هر روز راهت را عوض کنی، هرگز به مقصد اصلی نخواهی رسید.
کسانی که نمی توانند فرصت کافی برای تفریح بیابند، دیر یا زود وقت خود را صرف معالجه می کنند.
صاحب
اراده، فقط پیش مرگ زانو می زند، و آن هم در تمام عمر، بیش از یک مرتبه نیست.
وقتی شخصی گمان کرد
که دیگر احتیاجی به پیشرفت ندارد، باید تابوت خود را آماده کند.
کسانی
که در انتظار زمان نشسته اند، آنرا از دست خواهند داد.
کسی که در آفتاب زحمت
کشیده، حق دارد در سایه استراحت کند.
بهتر
است دوباره سئوال کنی، تا اینکه یکبار راه را اشتباه بروی.
هرگاه مشکلی را مطرح
می کنید، برای رفع آن هم راه حلی پیشنهاد کنید.
کیفیت
جامع یعنی درست انجام دادن همه کارها در همان بار اول.
آنقدر شکست خوردن را
تجربه کنید تا راه شکست دادن را بیاموزید.
اگر
خود را برای آینده آماده نسازید، بزودی متوجه خواهید شد که متعلق به گذشته هستید.
خانه ات را برای
ترساندن موش، آتش مزن.
خودتان
را به زحمت نیندازید که از معاصران یا پیشینیان بهتر گردید، سعی کنید از خودتان
بهتر شوید.
اینجا، کار تمام نشده
است، حتی آغاز پایان هم نیست، اما شاید پایان آغاز باشد.
خداوند
به هر پرندهای دانهای میدهد، ولی آن را داخل لانهاش نمیاندازد.
تنها راهی که به شکست
میانجامد، تلاش نکردن است.
درباره
درخت، بر اساس میوهاش قضاوت کنید، نه بر اساس برگهایش.
از لجاجت بپرهیزید که
آغازش جهل و پایانش پشیمانی است.
انسان
هیچ وقت بیشتر از آن موقع خود را گول نمیزند که خیال میکند دیگران را فریب داده
است.
کسی که دوبار از روی
یک سنگ بلغزد، شایسته است که هر دو پایش بشکند.
هرکه
با بدان نشیند، اگر طبیعت ایشان را هم نگیرد، به طریقت ایشان متهم گردد.
کسی که به امید شانس
نشسته باشد، سالها قبل مرده است.
اگر
جلوی اشتباهات خود را نگیرید، آنها جلوی شما را خواهند گرفت.
اینکه ما گمان میکنیم
بعضی چیزها محال است، بیشتر برای آن است که برای خود عذری آورده باشیم.
بكوش تا آن باشی كه خود می خواهی نه آنكه دیگران می خواهند.
كسی كه مطابق میل دیگران زندگی می كند اصلاً زندگی نكرده است
و كسی كه مطابق میل خود زندگی می كند به خوشبختی رسیده است.